Interpretacja hermetycznego pakunku znaczeń, zawartego w symbolach graficznych podlegającego z kolei interpretacji fonetycznej, czy nawet całych fraz z tych licznych i głębokich artefaktów o “znaczeniach”, jest jedną z baz - jednym z budulców sztuki.
Utrata danych w konwersji, usuwanie zbędnych argumentów z funkcji definiującej nurt filozoficzny (przedmiot tego krótkiego studium przypadku) zdarza się. W dzisiejszych czasach szum omnipotentnej informacji, rozłączenie z obiektywną rzeczywistością, krótko oddechowość łączonych pojęć tworząca mglisty obraz z fragmentów kontekstu, tworzy już pejzaż “dzisiaj”.
Mówiąc o konfucjanizmie możemy uwyzdatniać jego cechy, jak podejście do absolutu i koncepcją Tian, podejście z szacunkiem do przodków, biorąc od nich lekcję, możemy mówić o rytuałach, o definicji i dążeniu do cnoty, a nawet o systemie politycznym. Przy uwzględnianiu jednego, reszta może ulec rozmyciu; nocja konfucjanizmu ulega trasformacji, a znaczenie transpozycji.